Een weekend rust in een retraite gaf me het inzicht dat ik het me wéér liet gebeuren: te veel hooi op mijn vork. En dat ik wederom geen stappen onderneem om hier iets aan te doen. Ik neem dus gewoon te weinig tijd voor mezelf en voor wat ik ten diepste wil. Ben ik wel belangrijk genoeg?
Altijd bezig met manifesteren, elk gat vul ik op en elke tegenvaller pak ik weer vol goede moed op. Ik heb altijd energie genoeg en hou alle ballen omhoog. Maar dat gaat ten koste van wat ik echt wil: tijd voor rust, bezinning, verdiepend contact en gewoon Zijn. In m’n werk en natuurlijk ook in m’n privéleven.
In oktober organiseerden we een Herfstweekend in Zeeland waar slechts één programma doorging. Ik was er als gastheer. Een kleine intieme groep in een zeer ruime accommodatie gaf me even tijd om op adem te komen. En in dat weekend en de week daarop volgend, kwam er ruimte voor verschillende inzichten. Over het afgelopen jaar en over wat ik zou kunnen doen om te ontwikkelen in de beleving van mijn geluksgevoel.
Reeds vorig jaar wilde ik in de herfst/winter een vrije periode nemen voor reflectie en richting bepaling voor FIT body & mind. Maar het kwam er gewoon niet van. De tijd vloog voorbij met werken aan groei en creatie van nieuwe projecten en uitbreiding van ons team. Het kostte allemaal wat voorbereiding, maar de planning voor 2019 zagen er veelbelovend uit. Nieuwe projecten zoals Mindful Sport, Stilte retraites, Relatie retraites, Vitaliteitsweken, Intensive yoga retreats. Allemaal projecten die ik vanuit mijn hart wil realiseren, omdat ze volgens mij bijdragen aan het welzijn in de samenleving. En dan ook nog op zoek naar mooie nieuwe accommodaties in Nederland en andere landen, omdat het zo leuk is om op nieuwe aantrekkelijke plekken retraites aan te bieden.
Too much! Het team was uitgebreid en leek er klaar voor. Maar het werd ineens anders toen enkele teamleden door omstandigheden minder beschikbaar bleken of (periodiek of geheel) uitvielen. Tevens besloot Eva te stoppen met Office werk. Eva weet veel binnen FIT en doet bijna alles binnen onze organisatie. Een kleine aderlating dus. Resultaat: meer-en-meer werkzaamheden op mijn bureau. Het is mijn overtuiging dat ik het allemaal wel aan kan. En op alle fronten wil presteren. Dat is mijn levensscript. Alle ballen dus gewoon hoog blijven houden en doorgaan waarmee we begonnen zijn. Niet opgeven.
In de zomervakantie kwam ik niet (echt) aan vakantie toe en was ik tussendoor en 's avonds gewoon aan het werk. Dat ging ten koste van mijn vakantie vierende gezin en natuurlijk van mijn eigen benodigde vakantierust. Uiteindelijk was de zomerperiode succesvol en mooi en best veel bezoekers vonden hun weg naar onze retraites in Zeeland en Frankrijk. Maar ten koste van mezelf. Er moet iets veranderen. Maar wat? Het is continu veel te druk om daar met rust bij stil te staan.
De ‘ratrace’ werd doorbroken in het ontspannen Herfstweekend in Zeeland. Er was tijd voor reflectie. Voor de start van een proces van bezinning. En toen ik thuis hierover ging schrijven, kwamen er steeds meer inzichten. Zo werkt dat als je tijd neemt om te schrijven.
Ineens zag ik de link met ‘mijn onderstroom en kernvraag’ die boven kwam in onze retraite Landen in je Lijf *, die ik als deelnemer volgde in augustus: Waarom ben ik niet belangrijk genoeg?
Dingen die ik ten diepste wil, zet ik vanuit automatisme op een ondergeschikte plek. Het werk en de zorg voor anderen gaan voor. Ik ben nou eenmaal een ‘pleaser’. Natuurlijk zorg ik altijd goed voor mezelf, eet ik gezond, slaap ik (net aan) voldoende en neem ik tijd voor lekker sporten. Maar wat wil ik eigenlijk echt? Moeilijke vraag eigenlijk. Elke week een keer op een duin gaan zitten voor reflectie, lekker vaak de natuur in met mijn kinderen, tijd voor verdieping met mijn lief en elke week erop uit op de racefiets.
Toen kwam eindelijk het inzicht: less is more! Hoe makkelijk kan het zijn...
Sinds de start 13 jaar geleden groeit ons jaarlijkse aantal retraites. Dat is gezond. Met die gedachten ben ik opgegroeid en opgeleid. Zo is de maatschappij. Gericht op economische groei. Maar nu is het tijd voor krimp. Krimp als gezondheidsprikkel. Minder retraite programma’s en minder nieuwe projecten. Daarmee wil ik meer aandacht geven aan de afzonderlijke retraites, bezielde communicatie en de strategische richting van FIT body & mind. En uiteindelijk verdiepende groei. En meer tijd voor mijn eigen innerlijke rust.
Een retraite is de tijd nemen om een stapje terug te doen uit het dagelijks leven. Om op adem te komen. En ik realiseerde me dat het tijd was om ook een stapje terug te doen in het werk. Voor meer plezier, levensvreugde en daarmee ook een betere gezondheid.
Top! Zulke heldere inzichten die kunnen ontstaan als je even tijd neemt voor jezelf.
Ben je ook benieuwd naar een retraite?
We organiseren gemiddeld 6-8 retraite programma's in retraite & wellness centrum De Schouw in Zeeland. Kijk hier... voor het programma in de komende maanden.
(*) Het programma Landen in je Lijf van Danny van der Linden is weer te volgen in Zeeland van 21-23 augustus 2020.
Peter Benders: "Vanuit eigen hobby en interesse organiseer ik retreats die een bijdrage leveren aan de persoonlijke ontwikkeling van de individuele mens en daarmee aan de samenleving. Beweging, ontspanning en bewustwording zijn de thema‘s van arrangementen van FIT body & mind. Het belangrijkste doel is het vergroten van het levensplezier! Of bewustwording daarvan. Voor jou, de samenleving, de trainers en mijzelf."
Comments